Հունվարի 29-ին ընդունվեց Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի Համահայկական հռչակագիրը: Արդեն փետրվարի կեսին ՀՀ առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը զգուշացնում էր, որ Հռչակագիրը վտանգավոր փաստաթուղթ է, վտանգներից մեկը անվանված էր մտավախությունը, որ այդ փաստաթուղթը կկանխի ցեղասպանության ճանաչումն ու դատապարտումը աշխարհում:
Կարճ-կոնկրետ՝ ի՞նչ ունեինք մարտի սկզբին ու ի՞նչ ունենք ավարտին:
Հավարտ եվրոպական, չինական ու ռուսական շաբաթների ունենք աննախադեպ առատություն բանավոր հայտարարությունների, խոստումների, գրավոր համաձայնագրերի ու հուշագրերի: Բեղմնավոր էր գարնան սկիզբը:
Ինչո՞ւ են երկրաշարժեր լինում, հրաբուխներ ժայթքում, կղզիներ անհետանում ու առաջանում: Այո, կայունություն չկա երկրակեղևում: Ոչ մի տեղ կայունություն չկա՝ ոչ երկրի խորքում, ոչ երկրի վրա, ոչ երկրի ներսում, ոչ երկրից դուրս: Ի՞նչ անես:
Եվ այսպես, 2013 թ. սեպտեմբերից հետո Հայաստանը ռազմավարական առումով կարևոր երկրորդ քայլը ձեռնարկեց իր արտաքին քաղաքականության, ասենք, նաև արտաքին տնտեսական քաղաքականության մեջ։ Մարտի 24-28-ին երկրի նախագահ Սերժ Սարգսյանը պետական այց կատարեց Չինական Ժողովրդական Հանրապետություն։
ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանից հետո Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիբ Էրդողանն է հարցազրույց տվել France 24 հեռուստաընկերությանը և եթերում հայտարարել է, թե հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման հարցում միայն Անկարան է կառուցողական քայլեր անում. «Հայաստանը որևէ դրական քայլ չի ձեռնարկել:
Դուք նկատեցի՞ք, որ եվրոպական շաբաթին հաջորդեց չինականը: Մարտի 24-28-ը պետական այցով Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն մեկնած ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը Պեկինում ավելի շատ համաձայնագրեր ստորագրեց, քան վերջին մեկ տարում էր ստորագրվել:
Ինչքան քիչ ժամանակ է մնում ապրիլի 24-ին, այնքան Թուրքիան ակտիվացնում է հակահայկական քարոզչությունը: Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակը Թուրքիայի Հանրապետությունը նշանավորում է բացարձակ ժխտողական քաղաքականությամբ:
Շնորհավորում եմ բոլորիս՝ այսօր ԹԱՏՐՈՆԻ համաշխարհային օրն է՝ թատրոնի աշխատողների մասնագիտական տոնը: 1961-ի մարտի 27-ից: Տոնը սահմանել են Թատրոնի միջազգային ինստիտուտի 9-րդ կոնգրեսում:
Կոռուպցիայի դեմ պայքարը ՉԺՀ իշխանությունների առաջնային խնդիրներից մեկն է։ Երկար տարիներ երկրում այն մղվել է մեթոդաբար ու հետևողականորեն, բայց միայն Սի Ցզինպինի իշխանության գալուց հետո, ով մի պահանջկոտ ու տիրական մարդ է, Դեն Սյաոպինի հին պատգամը, թե «մեղմ ձեռքով հանցավորության դեմ չես կռվի», համատարած նորմ է դարձել։
Ռուսաստանը սկզբունքորեն չի կարող զիջել «Զանգեզուրի միջանցք» կոչեցյալը թուրքական աշխարհին ու գլոբալ արևմուտքին, քանի որ դրա հետ կապված գլոբալ ռիսկերը նույն կարգի են, ինչ ուկրաինական դեպքում, քանի որ այն ուղիղ ճանապարհ է բացում դեպի Կասպից ծովի ավազանն ու դեպի Միջին Ասիա՝ դրանից բխող բոլոր հետևանքներով...